(Escoitanse uns sons moi extranos procedente do cemiterio de San Amaro )
Canuto: uuff...porfin vou levantar, levo metido deste caixón dende o século 19.
Pondal: Aí algúen alí? pareceume escoitar voces
Canuto: Ti quen carallo es?
Pondal: Eu son Eduardo Pondal, o famosísimo Eduardo Pondal é ti quen demo es?
Canuto: Eu no coñezo a ningúen con ese nome, chámome Canuto Barea e...
(Escoitase outra voz)
Ponte: Sacádeme de aquí!!!!
Canuto e Pondal: É ese ruido de onde ven?
Ponte: dixen que me saquedes de aquí, acaso non entendedes galego ?
(Canuto e Pondal diríxense ao lugar onde provén a voz e volven a escoitar o mesmo son)
Ponte: Queredes facer o favor de sacarme de aqui!
(Os dous diríxense para abrir a lápida )
Ponte: Por fin libre señores
Canuto: E agora se pode saber quen es ti ?
Ponte: Son Eduardo Ponte.
Canuto e Pondal: A saber quen é ese
Ponte: Vostedes quen son?
Canuto: Como ía dicindo Son Canuto Barea
Pondal: Canuto que?
Canuto: Barea, Canuto Barea idiota, son o presidente da asociación de prensa.
Ponte: Diras que fuches, porque agora estás morto
Canuto: O que sexa
Pondal: A saber de que fala ese loco!
Canuto: Loco vostedes,e que mira que no saber quen son!
Ponte:( rise a gargalladas ) creuse importante e todo
Pondal: se tan interesante que cres que es, cóntanos a túa vida, pero sen aburrirnos eh !
Canuto: aburridos vostedes. Nacín no lugar mais bonito do mundo Ponteceso, deume a luz a muller mais fermosa do mundo o 28 de xunio de 1836
( Pondal rise )
Canuto:a ver, xa que te ris tanto cóntanos ti o que fixeches nos teus anos de vida
Pondal: Xa, non é para presumir ni moito menos. Na miña época non había ningúen coma eu
Ponte: claro, non había ningúen así de ignorante coma ti
Pondal: tí cala oh ! o que dicía non había ninguén coma min, alto, fermoso e tiña a todas as rapazas aos meus pés.
Ponte: presumido
Pondal : Bueno, son é seguirei sendo quen escribiu as letras do himno galego e outras moitas poesías que vós non saberíades entender.
Ponte: Que fanfarron resultades ser todos. Eu si que fun importante na miña época
Pondal: foi falar de fanfarron
Ponte: Pois eu fun empresario.director de orquestra, violinista, pianista, profesor e compositor.. a ver quen supera todo iso
Pondal: Modestia aparte señores
Canuto: Bueno, vese que todos fumos importantes
Pondal: E agora, como seran as cousas? Parece todo moi cambiado
Ponte: Agora todo é diferente
Canuto: Eu levanteime hai tres días e ata entrei nunha casa é impresionante !
Ponte: Si? conta conta
Canuto: Hai aparellos moi raros por todas partes.. hai unha cousa que chaman lavalouzas, e serve para lavar a roupa, digo, os platos
Pondal: Ah si?
Canuto: pero o que máis me impresionou foi outra cousa que os tiña a todos hipnotizados
Pondal: QUE É,QUE É?
ponte :Uui, perdón, non te escoite moi ben, e que acababan de pasar unhas mulleres por ali..que bbff..ai miña nai como están!
Pondal: Parvo, que es un Parvo!!!
Canuto: vexamos, onde están esas mulleres? Ponte:Alí van, imos detrás delas?
Pondal: Calades os dous , e ti, segue contando
Canuto: Ben, ben..ese aparello chámase..volvemos despois da publicidade
Ponte: Nin sexas chistoso e segue dando,que Pondal vai coller unha rabieta e vainos meter de tortas aos dous
Canuto: tés razón, con ese carácter que ten...ese aparello chámase te-le--vi-sión
Ponte e Pondal: Tele what?
Canuto: te-le-vi-sión
Ponte: Na miña época non había esas cousas, ademais todo cambio..
Canuto: Normal,ti moriches moi cedo no 1857
Ponte: pero que dis oh, eu morrín no 1926 na Coruña,o lúar mais bonito que hai
Pondal: Pois eu fallecín no 1835 na Coruña tamén
Canuto: é a ti quen te preguntou algo?
Pondal: Serás mal educado!!
Canuto: Pois creo que todos falecimos no mesmo lúar
Ponte: Ah si? E ti cando falleciches?
Canuto: Na Coruña no ano 1891
Pondal: Pois que raro que non nos coñecesemos.
Canuto: Normal,cada un faleceu nun ano distinto!
Ponte:Bueno,eu creo que xa vai sendo hora de volver as caixas,que vai pasar o revisor e vainos berrar
Pondal: E certo, alí ven, silencio todos
Canuto: Espero no volver a a veros xamais
( Os tres cerraron as portas das caixas e nunca mais volveron a verse polo ceminterio de San Amaro, creo que foi mellor asi)
Canuto: uuff...porfin vou levantar, levo metido deste caixón dende o século 19.
Pondal: Aí algúen alí? pareceume escoitar voces
Canuto: Ti quen carallo es?
Pondal: Eu son Eduardo Pondal, o famosísimo Eduardo Pondal é ti quen demo es?
Canuto: Eu no coñezo a ningúen con ese nome, chámome Canuto Barea e...
(Escoitase outra voz)
Ponte: Sacádeme de aquí!!!!
Canuto e Pondal: É ese ruido de onde ven?
Ponte: dixen que me saquedes de aquí, acaso non entendedes galego ?
(Canuto e Pondal diríxense ao lugar onde provén a voz e volven a escoitar o mesmo son)
Ponte: Queredes facer o favor de sacarme de aqui!
(Os dous diríxense para abrir a lápida )
Ponte: Por fin libre señores
Canuto: E agora se pode saber quen es ti ?
Ponte: Son Eduardo Ponte.
Canuto e Pondal: A saber quen é ese
Ponte: Vostedes quen son?
Canuto: Como ía dicindo Son Canuto Barea
Pondal: Canuto que?
Canuto: Barea, Canuto Barea idiota, son o presidente da asociación de prensa.
Ponte: Diras que fuches, porque agora estás morto
Canuto: O que sexa
Pondal: A saber de que fala ese loco!
Canuto: Loco vostedes,e que mira que no saber quen son!
Ponte:( rise a gargalladas ) creuse importante e todo
Pondal: se tan interesante que cres que es, cóntanos a túa vida, pero sen aburrirnos eh !
Canuto: aburridos vostedes. Nacín no lugar mais bonito do mundo Ponteceso, deume a luz a muller mais fermosa do mundo o 28 de xunio de 1836
( Pondal rise )
Canuto:a ver, xa que te ris tanto cóntanos ti o que fixeches nos teus anos de vida
Pondal: Xa, non é para presumir ni moito menos. Na miña época non había ningúen coma eu
Ponte: claro, non había ningúen así de ignorante coma ti
Pondal: tí cala oh ! o que dicía non había ninguén coma min, alto, fermoso e tiña a todas as rapazas aos meus pés.
Ponte: presumido
Pondal : Bueno, son é seguirei sendo quen escribiu as letras do himno galego e outras moitas poesías que vós non saberíades entender.
Ponte: Que fanfarron resultades ser todos. Eu si que fun importante na miña época
Pondal: foi falar de fanfarron
Ponte: Pois eu fun empresario.director de orquestra, violinista, pianista, profesor e compositor.. a ver quen supera todo iso
Pondal: Modestia aparte señores
Canuto: Bueno, vese que todos fumos importantes
Pondal: E agora, como seran as cousas? Parece todo moi cambiado
Ponte: Agora todo é diferente
Canuto: Eu levanteime hai tres días e ata entrei nunha casa é impresionante !
Ponte: Si? conta conta
Canuto: Hai aparellos moi raros por todas partes.. hai unha cousa que chaman lavalouzas, e serve para lavar a roupa, digo, os platos
Pondal: Ah si?
Canuto: pero o que máis me impresionou foi outra cousa que os tiña a todos hipnotizados
Pondal: QUE É,QUE É?
ponte :Uui, perdón, non te escoite moi ben, e que acababan de pasar unhas mulleres por ali..que bbff..ai miña nai como están!
Pondal: Parvo, que es un Parvo!!!
Canuto: vexamos, onde están esas mulleres? Ponte:Alí van, imos detrás delas?
Pondal: Calades os dous , e ti, segue contando
Canuto: Ben, ben..ese aparello chámase..volvemos despois da publicidade
Ponte: Nin sexas chistoso e segue dando,que Pondal vai coller unha rabieta e vainos meter de tortas aos dous
Canuto: tés razón, con ese carácter que ten...ese aparello chámase te-le--vi-sión
Ponte e Pondal: Tele what?
Canuto: te-le-vi-sión
Ponte: Na miña época non había esas cousas, ademais todo cambio..
Canuto: Normal,ti moriches moi cedo no 1857
Ponte: pero que dis oh, eu morrín no 1926 na Coruña,o lúar mais bonito que hai
Pondal: Pois eu fallecín no 1835 na Coruña tamén
Canuto: é a ti quen te preguntou algo?
Pondal: Serás mal educado!!
Canuto: Pois creo que todos falecimos no mesmo lúar
Ponte: Ah si? E ti cando falleciches?
Canuto: Na Coruña no ano 1891
Pondal: Pois que raro que non nos coñecesemos.
Canuto: Normal,cada un faleceu nun ano distinto!
Ponte:Bueno,eu creo que xa vai sendo hora de volver as caixas,que vai pasar o revisor e vainos berrar
Pondal: E certo, alí ven, silencio todos
Canuto: Espero no volver a a veros xamais
( Os tres cerraron as portas das caixas e nunca mais volveron a verse polo ceminterio de San Amaro, creo que foi mellor asi)
Ningún comentario:
Publicar un comentario