Diálogo entre Alfredo Suárez Ferrín, Francisca Herrera e Amparo López Jean
Están Alfredo e Amparo no banco do cemiterio de San Amaro e aparece paseando Francisca , que vai cara o banco e comeza a falar con eles.
Francisca- Hola son Francisca Herrera , nacín na rúa de Príncipe aquí na Coruña en 1865 , e vós quen sodes?
Alfredo - Eu son Alfredo , nacín na Coruña en 1891 , e esta é a miña amiga Amparo Lopez que naceu en Vilaboa, en 1885
Francisca - Ostras pois somos case todos da mesma época , tocaronnos tempos malos coa Guerra Civil
Alfredo - Que é iso da Guerra Civil?
Amparo - Perdoa ao meu amigo , morreu o día que comezou. Pois Alfredo, é un conflito que houbo entre a xente que apoiaba a Franco e a xente que non.
Francisca - A si? Que che pasou?
Alfredo - Morrín fusilado por traspasar a alcaldía . de feito sigo escupindo balas , ten coidado.
Francisca - E ti cando morreches Amparo?
Amparo- Pois eu en Decembro no 1942 , pero non tivo que ver coa guerra , só co meu corazón esgotou as forzas. Ti que es a máis nova aquí , que fixeches na túa vida?
Francisca - Pois fun aprendiz de Rosalía de Castro ata que marchei a
Madrid pola guerra , onde comezei a miña carreira de escritora. Oín que
me adicaron o día das letras galegas en 1987. E vos?
Alfredo - Eu estudei profesorado e exercín de industrial , pero en 1934
elexíronme alcalde na Coruña. pero despois o poder cegoume e volvinme un
corrupto.
Amparo - Eu fun activista galeguista e presidenta da Agrupación Republicana Feminista na Coruña
Francisca - Unhas vidas moi interesantes pero...
... correde que veñen os do instituto de Elviña!!!!
Ningún comentario:
Publicar un comentario